Examination of the Series "Squid Game" with the Method of Psychoanalysis in the Context of Themes of Fear and Violence

Year 2022, , 636 - 647, 29.08.2022

Sinem Tuna Cem Akgün

https://doi.org/10.38079/igusabder.1018087

Cited By: 1

Abstract

Both in the traditional media structure and with the presence of new digital platforms, TV series and movies reveal global codes while affecting the masses. The "Squid Game" series, which was released globally on September 17, 2021, on Netflix, one of today's most popular digital series and movie platforms, became the most viewed original production in a short time. With an interaction that crossed borders, it became a part of popular culture. The series is told through stories that take part in South Korea where adults play children's games. The punchline is that the participants are struggling with hunger and misery while many social issues are explained through games. While the games represent the battle areas, the participants will either survive and move on or will face death. "Fear" and "violence", the elements that are placed in an essential part of the narration, demonstrate the universal face of these concepts again to us viewers. It also makes it possible for the human-centered cinema and medicine disciplines to be overlapped. It is known that during recent years, the relationship between cinema and medicine has been addressed both in lectures and in publications in academic extent. As the concepts of "fear" and "violence", which are among the subjects of psychology, also take part in the language of cinema sets the effect of an interdisciplinary study forth as well. In this framework, the series "Squid Game" will be examined through the method of "psychoanalysis" by going around the perspective of cinema and by benefiting from the theories of thinkers such as Lacan and Freud. 

Keywords

Fear, violence, psychoanalysis

“Squid Game” Dizisinin Korku ve Şiddet Temaları Bağlamında Ruhsal Çözümleme Yöntemiyle İncelenmesi

Abstract

Hem geleneksel medya yapısı içinde hem de yeni dijital platformların varlığıyla diziler ve filmler, kitleleri etkilerken küresel kodları da ortaya koymaktadır. Günümüzün en popüler dijital dizi ve film platformlarından biri olan Netflix’te 17 Eylül 2021 tarihinde tüm dünyada gösterime açılan “Squid Game” dizisi kısa sürede en çok izlenen orjinal yapım haline geldi. Sınırları aşan bir etkileşimle popüler kültürün bir parçası oldu. Dizi, Güney Kore’de yetişkinlerin, çocuk oyunlarını oynadığı hikâyeler üzerinden anlatılmaktadır. Asıl can alıcı noktası ise toplumsal pek çok konu oyunlar üzerinden anlatılırken, katılımcıların açlık ve sefaletle mücadele ediyor olmasıdır. Oyunlar, mücadele alanlarını temsil ederken katılımcılar ya hayatta kalıp devam edecekler ya da ölümle yüzleşeceklerdir. Anlatının büyük bölümüne yerleştirilmiş olan “korku” ve “şiddet” unsurları, bizlere bu kavramların evrensel yüzünü yeniden göstermektedir. İnsanı merkez alan sinema ve tıp disiplinlerinin örtüşmesini de sağlamaktadır. Son yıllarda sinema ve tıp ilişkisinin akademik boyutta hem derslerde hem de yayınlarda ele alındığı bilinmektedir. Psikolojinin konuları arasında yer alan “korku” ve “şiddet” kavramlarının, sinema dili içerisinde de yer alması disiplinlerarası bir çalışmanın etkisini de ortaya koymaktadır. Bu çerçevede “Squid Game” dizisi sinema perspektifinden ele alınarak Lacan ve Freud gibi düşünürlerin kuramlarından yararlanılarak “ruhsal çözümleme” yöntemiyle incelenecektir.

Keywords

Korku, şiddet, ruhsal çözümleme

References

• Kurt Ş. Sinema izleme kültürü ve toplumsal gelişimi. Asya Studies. 2018;4:29.
• Boxoffice Türkiye. https://boxofficeturkiye.com/haber/turkiye-ve-dunya-genelinde-en-cok-abonesi-olan-dijital-yayin-platformlari--3084. Yayınlanma tarihi Ocak 2021. Erişim tarihi 25 Ekim 2021.
• Cumhuriyet Gazetesi. http://www.cumhuriyet.com.tr. Yayınlanma tarihi Ekim 2021. Erişim tarihi 26 Ekim 2021.
• Türk Dil Kurumu. http://www.sozluk.gov.tr. Erişim tarihi 25 Ekim 2021.
• Budak S, ed. Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınlar; 2005.
• Vernant JP, Naquet PV. Eski Yunan’da Mit ve Tragedya. 1. baskı. İstanbul: Kabalcı Yayınevi; 2012.
• Tekin O. Eski Anadolu ve Trakya Ege Göçlerinden Roma İmparatorluğu’nun İkiye Ayrılmasına Kadar (MÖ12.-MS4. Yüzyıllar Arası). 1. baskı. İstanbul: İletişim Yayınları; 2007.
• Huizinga J. Homo Ludends. 2. baskı. İstanbul: Ayrıntı Yayınları; 2006.
• Eco U. Çirkinliğin Tarihi. 1. baskı. İstanbul: Doğan Egmont Yayıncılık; 2009.
• Rirard R. Şiddet ve Kutsal. İstanbul: Kanat Kitap; 2003.
• WHO. World Health Organization (2002) World Report on Violence and Health. Geneva: WHO. http://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/42495/9241545615_eng.pdf;jsessionid=342D3E07D2A3E1EE7219A12160537746?sequence=1 Yayınlanma tarihi Ocak 2014. Erişim tarihi 23 Ekim 2021.
• Abisel N. Popüler Sinema ve Türler. 1. baskı. İstanbul: Alan Yayıncılık; 1995.
• Uğuroğlu Ö. Korku kavramı ve sinemaya yansıması. Route Educational and Social Science Journal. 2017:515.
• Kearney R. Yabancılar, Tanrılar ve Canavarlar. 1. baskı. İstanbul: Metis Yayınları; 2012.
• Bordwell D, Thompson K. Film Sanatı. 1. baskı. Ankara: De Ki Basım Yayım; 2008.
• Kracauer S. Caligari’den Hitler’e Alman Sinemasının Psikolojik Tarihi. 1. baskı. Ankara: De Ki Basım Yayım; 2011.
• Kayaoğlu E. Edebiyat ve Film. 1. baskı. İstanbul: Hiperlink Yayınları; 2016.
• Sunal G, Arkan N. Sinemada şiddet olgusu bağlamında joker filminin çözümlemeci ruhbilimsel açıdan değerlendirilmesi. Intermedia International E-journal. 2020;242-243.
• Monaco J. Bir Film Nasıl Okunur? Sinema Dili, Tarihi ve Kuramı. 1. baskı. İstanbul: Oğlak Yayıncılık; 2001.
• Gerbner G. Medyaya Karşı. 1. baskı. İstanbul: Ayrıntı Yayınlar; 2014.
• Butler A M. Film Çalışmaları. 1. baskı. İstanbul: Kalkedon Yayınları; 2011.
• Ryan M, Lenos M. Film Çözümlemelerine Giriş. 1. baskı. Ankara: De Ki Yayınları; 2014.
• Gabbard GO, Gabbard K. Psikiyatri ve Sinema. 1. baskı. İstanbul: Okuyan Us Yayın; 2001.