Inquiring the 2018 Turkish language teaching programs of the 5th, 6th, 7th, and 8th graders with an emphasis on the learning outcomes of the narrated texts

Year 2019, Volume: 1 Issue: 1, 48 - 59, 07.02.2019

Duygu Eroğlu Çopur

Abstract

In this study, it was aimed to examine the learning
outcomes stated in the Turkish Language Course Curriculums of the 5^th,
6^th, 7^th and 8^th graders with a reference to narrative
texts, and to describe and interpret the findings. Based on a qualitative
research design, document analysis research method was utilized to find out the
learning outcomes of narrative texts at the 5^th, 6^th, 7^th
and 8^th classes. The data obtained through the study were analyzed
by content analysis technique, and evaluated, and interpreted by experts to
ensure reliability. The text types were grouped under three main categories as Informative, Narrative and Poem (MEB,
2018: 17). Since 2006, the constructivist approach, which constitutes to the
basic philosophy of Turkish educational programs, has aimed to use high level
cognitive skills in all fields. The narrative texts, which have an important
place in all learning areas of the Turkish lessons, are the texts that mobilize
the high level cognitive skills of the students, in which the message is not
given directly and is left to the reader's interest. The narrative texts, which
have an important place in all learning areas of the Turkish lessons, are the
texts that mobilize the high level cognitive skills of the students in which
the message is not given directly and is left to the reader's interest. In this
study, the 5^th, 6^th, 7^th and 8^th grade
Turkish Language Teaching Curriculums (MEB, 2018) were selected and evaluated.
The number of learning outcomes for narrative texts, similarities and
differences in the student levels were figured out.

Keywords

curriculum, learning outcome, text, storytelling, story texts, text features

2018 TÜRKÇE DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMININ 5, 6, 7 VE 8. SINIFLAR İÇİN HİKÂYE EDİCİ METİNLERE YÖNELİK KAZANIMLAR BAKIMINDAN İNCELENMESİ

Abstract

Türkçe Dersi Öğretim Programının 5, 6, 7 ve 8. sınıflar için hikâye edici
metinlere yönelik kazanımlar bakımından incelenmesi amacıyla yapılan bu
çalışmada, elde edilen bulgular ve bu bulgular ışığında
mevcut durum betimlenerek yorumlanmıştır. Araştırmada veri olarak kullanılan
2018 TDÖP’de yer alan 5, 6, 7 ve 8. sınıf düzeyinde hikâye edici metinlere yönelik
kazanımların belirlenmesinde nitel araştırma yöntemlerinden,
belge tarama (doküman analizi) modeli kullanılmıştır. Elde edilen veriler
içerik analizi tekniği ile incelenmiş, güvenirliğin sağlanması için uzman
görüşü ile desteklenerek değerlendirilmiş ve yorumlanmıştır.  2018 TDÖP’de ‘Metin
Sayısı ve Metin Türlerine İlişkin Açıklamalar’ başlığı altında metin türleri üç
ana başlık altında toplanmıştır: Bilgilendirici, hikâye edici, şiir (MEB,
2018:17). Hikâye edici metinler, çizgi roman, fabl, hikâye,
karikatür, masal / efsane / destan, mizahi fıkra, roman, tiyatro alt
başlıklarından oluşmaktadır (MEB, 2018: 17). 2006 yılından bu yana Türk eğitim
programlarının temel felsefesini oluşturan yapılandırmacı yaklaşım üst düzey
bilişsel becerilerin her alanda kullanılmasını öngörmektedir. Türkçe dersinin
tüm öğrenme alanlarında önemli bir yer tutan hikâye edici metinlerde verilmek
istenilen mesajın açık bir şekilde verilmeyip okuyucunun çıkarımına bırakıldığı
görülür. Bu tür metinler öğrencilerin üst düzey bilişsel becerilerini harekete
geçirici metinlerdir. Bu bağlamda, çalışmada Türkçe
Dersi Öğretim Programındaki (MEB, 2018) 5, 6, 7 ve 8. sınıf düzeyindeki
kazanımların hikâye edici metinlere yönelik olanları tespit edilmiş ve incelenmiştir.
Hikâye edici metinlere yönelik kazanımların sayıları, sınıf düzeyindeki
benzerlikler ve farklılıklar belirlenmiştir.

Keywords

öğretim programı, kazanım, metin, hikâye edici metin, hikâye edici metin özellikleri

References

• Aktaş, Ş. (2000). Roman sanatı ve roman incelemesine giriş. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Akyol, H. (2003). Metinlerden anlam kurma. TÜBAR,13, 49-58.
• Ayrancı Bağcı, B. & Mutlu, H. H. (2017). 2006, 2015 ve 2017 Türkçe dersi öğretim programlarının karşılaştırılması. International Journal of Language Academy, 5, (7), 119-130.
• Coşkun, E. & Taş, S. (2008). Ders kitaplarına metin seçimi açısından Türkçe öğretim programlarının değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5, (10), 59-74.
• Çeçen, M. A. (2011). Yazma eğitimi açısından metin bilgisi. M. Özbay (Ed.), Yazma eğitimi (127-146). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Doğan, B. (2011). 100 temel eserde 6, 7 ve 8. sınıflar için önerilen ortak kitaplar üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Güneş, F. (2013) .Türkçe öğretiminde metin seçimi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1 (1), 1-12.
• Güneş, F. (2013). Türkçede metin öğretimi yerine metinle öğrenme. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Türkçenin Eğitimi Öğretimi Özel Sayısı. 6, (11), 603-637.
• Gürel, Z. & Temizyürek, F. ve Şahbaz, N. (2007). Çocuk edebiyatı. (1. Baskı). Ankara: Öncü Kitap.
• MEB. (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6,7, 8. sınıflar) öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: MEB Yayınları.
• MEB. (2018). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) Ankara: MEB Yayınları.
• Oğuzkan, A. F. (2010). Çocuk edebiyatı. (9. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• TDK. (2018). Büyük Türkçe sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Üründü, V. (2011). 6-8. sınıf Türkçe ders kitaplarının tema ve metin türü açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Yazıcı, K. (2006). Hikâye edici metinlerin çözümlenmesinde hikâyenin yüzü stratejisinin kullanımı. TÜBAR, 20, 229-241.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.