Abstract
Turkey has a considerable potential in terms of hunting and wildlife sources. This potential is not noticeable in the current situation. The necessity of control of factors that are threatening the wildlife resources is known. As the issue of conflict management in the hunting that is one of the important threatening factors has not importance, the ability of conflict management in hunting and wildlife in Turkey was not adequately developed. In the scope of this research, the potential conflicts in hunting and wildlife management are studied in view of the societies of hunters in Izmir and the members of these societies as an example. The evidences of conflicts with villagers and shepherds at individual level and, with regional hunting societies, chiefs of villages, gendarme, environmental societies and authorities of nature protection, national parks, hunting and wildlife at organisational level were determined. It is concluded that both of the individual and organisational level conflicts in hunting and wildlife management were originated from share of limited resources, differentiation of objective and interests and various perceptions.
Keywords: Hunting, Conflict Management, Wildlife Management
Keywords
Abstract
Türkiye'nin av ve yaban hayatı kaynakları bakımından büyük bir potansiyele sahip olduğu, bu potansiyelin mevcut duruma yansımadığı ve yabanıl kaynakları tehdit eden faktörlerin kontrol altına alınması gerektiği sık sık ifade edilmektedir. Ancak, tehdit faktörlerinin önemlilerinden biri olan “avcılıkta çatışma kaynakları” konusu yeterince ele alınmamaktadır. Bu araştırma kapsamında İzmir ilindeki avcı dernekleri ve bu derneklere kayıtlı avcılar örnek alınarak, av ve yaban hayatı kaynaklarının yönetiminde konu olabilecek “çatışmalar” incelenmiştir. Araştırma sonucunda avcıların köylüler ve çobanlar ile bireysel temelde; yerel avcı dernekleri, muhtarlıklar, jandarma komutanlıkları, çevreci dernekler ve Doğa Koruma Milli Parklar ve Av Yaban Hayatı Başmühendislikleri ile örgütsel temelde çatıştığı tespit edilmiştir. Bireysel ve örgütsel bazdaki anlaşmazlıkların çoğunlukla belirli kaynakların paylaşılması, amaç-çıkar farklılıkları ve algılama farklılıklarından çıktığı belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler: Avcılık, Anlaşmazlık, Çatışma Yönetimi, Av ve Yaban Hayatı Yönetimi
Keywords
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Orijinal Araştırma Makalesi |
| Authors | |
| Publication Date | February 13, 2009 |
| Published in Issue | Year 2006 Volume: 7 Issue: 1 |
