Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

DIŞLAMA (OSTRACISM) İLE ÇALIŞAN SESSİZLİĞİ VE ÇALIŞANLARIN SESSİZLİĞİ KULLANMA BİÇİMLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN KAVRAMSAL OLARAK İNCELENMESİ

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 87 - 107, 25.06.2018

Öz

Dışlama
kavramı, insanların bulundukları ortamda görmezden gelinmesi ya da yok
sayılmaları şeklinde tanımlanmaktadır. Bireyler, yaşamlarının her alanında
dışlama ile karşı karşıya kalabilmektedirler. Sessizlik ise insanın ya da insan
gruplarının belli zaman ve nedenlerle hareketsiz ve suskun kaldıkları bir
davranış biçimi olarak karşımıza çıkmaktadır. Sessizlik farklı disiplinlerde
kullanılabilen çok boyutlu bir kavramdır. 
Sessizlik, kendine ait
özellikleriyle başka olguların nedeni olabildiği gibi aynı zamanda başka
olguların sonucu da olabilen çift yönlü bir özelliğe sahip bir davranıştır. Bu
bağlamda çalışmada, “dışlama bir sessizlik türü müdür? Sessizleşen her birey
dışlanmış mıdır? İki kavram aynı özelliklere mi sahiptir yoksa iç içe geçmiş
kavramlar mıdır?” gibi sorulara yanıt aranacak, kavramların birbirine benzeyen
ve birbirinden farklılaşan yönleri kavramsal olarak irdelenecektir.

Kaynakça

  • Acaray, A. ve Şevik, N. (2016). Kültürel Boyutların Örgütsel Sessizliğe Etkisi Üzerine Bir Araştırma, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 34(4) 1-18.
  • Bies, R. J. (2009). Sounds of Silence: Identifying New Motives and Behaviors, Greenberg ve Edwards (Editör), Voice and Silence in Organizations, (157-172), United Kingdom: Emerald Group Publishing.
  • Brinsfield, C.T., Edwards M.S. ve Greenberg J.(2009). Voice and Silence in Organizations: Historical Review and Current Conceptualizatios, Greenberg ve Edwards (Editör), Voice and Silence in Organizations, (3-33), United Kingdom: Emerald Group Publishing.
  • Çakıcı, A. (2010). Örgütlerde İş Gören Sessizliği, Neden Sessiz Kalmayı Tercih Ediyoruz?, Ankara,Detay Yayıncılık.
  • Detert J.R. ve Burris E.R. (2007). Leadership Behaviour and Employee Voice: Is The Door Really Open?, Academy of Management Journal, 50(4), 869-884.
  • Edwards, M., S., Ashkanasy, N., M., ve Gardner, J. (2009), Voice and Silence as Observers’ Reactions to Defensive Voice: Predictions Based on Communication Competence Theory, Edwards (Editör), Voice and Silence in Organizations, (83-111), United Kingdom: Emerald Group Publishing.
  • Ellis, J., B. ve Van Dyne, L. (2009). Voice and Silence as Observers’ Reactions to Defensive Voice: Predictions Based on Communication Competence Theory, Greenberg ve Edwards (Editör), Voice and Silence in Organizations, (37-61), United Kingdom: Emerald Group Publishing.
  • Erenler, E. (2010). Çalışanlarda Sessizlik Davranışının Bazı Kişisel ve Örgütsel Özelliklerle İlişkisi: Turizm Sektöründe Bir Alan Araştırması, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
  • Eroğlu, A. H., Adıgüzel, O. ve Öztürk, U. C., (2011). Sessizlik Girdabı Ve Bağlılık İkilemi: İş Gören Sessizliği İle Örgütsel Bağlılık İlişkisi Ve Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, 16(2), 97-124.
  • Ferris, D.L., Brown, D. J., Berry, J. W. Ve Lian, H. (2008). The Development and Validation of the Workplace Ostracism Scale”, The Journal of Applied Psychology, 39, 1348-1366.
  • Hewlin, P. F. (2003). And the Award For Best Actor Goes to …: Facades of Conformity in Organizational Settings, Academy of Management Review, 28(4),633-642.
  • http://www.bbc.co.uk/turkish/news/story/2007/03/070307_libby_verdict.shtml, 17.12.2017.
  • Jang,J. ve Treadway, D.C. (2016). A Social Influence Interpretation of Workplace Ostracism and Counterproductive Work Behavior, Journal of Business Ethics, Netherlands: Springer, 1-13.
  • Kish-Gephart, J. J., Detert, J. R., Trevino, L. K., & Edmondson, A. C. (2009). Silenced by fear: The nature, sources and consequence of fear at work. Research in Organizational Behavior, 29, 163-193.
  • Knoll, M. & Van Dick, R. (2013). Do I Hear the Whistle...? A First Attempt to Measure Four Forms of Employee Silence and Their Correlates. Journal of Business Ethics, 113(2), 349–362.
  • Lustenberger, D. E.. ve Williams, K.D. (2009), Ostracisim in Organization, Greenberg ve Edwards (Editör), Voice and Silence in Organizations, (245-272), United Kingdom: Emerald Group Publishing.
  • Morrison, E.W. ve Milliken, F.J. (2000). Organizational Silence: A Barrier to Change and Development in A Pluralistic World, Academy of Management Review, 25(4), 706-725.
  • Morrison, E.W., Milliken, F.J. ve Hewlin, P.E. (2003). An Exploratory Study of Employee Silence: Issues That Employees Don’t Communicate Upward and Why, Journal of Management Studies,40(6), 1-35.
  • Perlow, L. ve Williams S. (2003). Is Silence Killing Your Company? Çevrimiçi, https://hbr.org/2003/05/is-silence-killing-your-company
  • Pinder C.C. ve Harlos K.P. (2001). Employee Silence: Quiescence and Acquiescence As Responses to Perceived Injustice, Research in Personnel and Human Resources Management, 20: 331-369.
  • Robbins, S., P. ve Judge, T., A.(2007). Organizational Behavior, New Jersey: Pearson Prentice Hall.
  • Sarıbay, B. ve Kayalı, C. A. (2016). Çalışan Sessizliğinin Kültürel Değerlerle Olan İlişkisini Belirlemeye Yönelik İzmir İli Kamu Kuruluşlarında Bir Araştırma. Ege Akademik Bakış, 16(3): 531-540.
  • Sommer, K.L., Williams, K.D., Ciarocco, N. J. ve Near, J.P. (2001), When Silence Speaks Louder than Words: Explorations into the Intrapsychic and Interpersonal Consequences of Social Ostracism. Basic and Applied Social Psychology, 2, 225-243.
  • Şehitoğlu, Y. ve Zehir, C. (2010). Türk Kamu Kuruluşlarında Çalışan Performansının, Çalışan Sessizliği ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Bağlamında İncelenmesi. Amme İdaresi Dergisi, 43(4), 87-110.
  • Van, Dyne, L., Ang, S. ve Botero, I.C. (2003). Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs, Journal of Management Studies, 40(6),1359-1392.
  • Williams, K.D. (2007). Ostracism, Annual Review of Psychology, 58, 425-452.
  • Williams, K.D., Shore W. J. ve Grace, J. E. (1998). The Silent Treatment: Perceptions of its Behaviors and Associated Feelings. Group Procesess and Intergrup Relations, 1, 117-141.
  • Yalçınsoy, A. (2018). Algılanan Örgütsel Sessizlik ve İşgören Sessizliği Davranışının İşgören Performansına Etkisinin Analizi,The Journal of Social Science, 2(3),1-11.
  • Yeşilaydın, G. ve Bayın, G. (2015). Türkiye’de Örgütsel Sessizlik İle İlgili Yapılan Araştırmalara Yönelik Literatür İncelemesi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(4),103-120.
  • Yetim, B.ve Erigüç, G. (2018). Sağlık Çalışanlarında Sessizlik ile İlgili Yapılan Çalışmalara Yönelik Bir İnceleme, İş ve İnsan Dergisi, 5(1), 19-32.
  • Zadro, L., Williams, K.D. ve Richardson, R. (2005). Riding the “o” Train: Comparing The Effects of Ostracism and Verbal Dispute on targets an d Sources. Group Processes and Intergrup Relations, 8, 125-143.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular İşletme
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Banu Sarıbay

Yayımlanma Tarihi 25 Haziran 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Sarıbay, B. (2018). DIŞLAMA (OSTRACISM) İLE ÇALIŞAN SESSİZLİĞİ VE ÇALIŞANLARIN SESSİZLİĞİ KULLANMA BİÇİMLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN KAVRAMSAL OLARAK İNCELENMESİ. Izmir Democracy University Social Sciences Journal, 1(1), 87-107.