BibTex RIS Kaynak Göster

Primary School Teachers’ Views Related to the Using Of Method and Technique in Turkish Lesson

Yıl 2014, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 11, 18.12.2014

Öz

One of the main objectives of Turkish lesson is to make learners equipped in every respect. While this objective is trying to accomplish the method and technique selection should be diversified in order to cater to students’ level in Turkish lesson. The purpose of this study is to determine the primary school teachers’ views related to the using of method and technique in Turkish lesson. The study group consists of 140 primary school teachers who can be accessed randomly in primary schools in Malatya in the 2013-2014 academic years. Questionnaire with 36 items has been used developed by researches as data collection in the study in where survey method has been used

Kaynakça

  • Açıkgöz, K.Ü. (2002). Aktif öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
  • Akçadağ, T. (2010). Öğretmenlerin ilköğretim programındaki yöntem teknik ölçme ve değerlendirme konularına ilişkin eğitim ihtiyaçları. Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi.53, 29-50.
  • Arıcı, A.F. (2006). Türkçe öğretiminde kullanılan strateji-yöntem ve teknikler. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 7(1), 300-30
  • Arslan, A. (2009). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı ve Türkçe Öğretimi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler
  • Enstitüsü Dergisi, 13 (1), 143-154. Calp, M. (2005). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi (2. baskı). Konya: Eğitim Kitabevi.
  • Demirel, Ö. (2000). Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Dilidüzgün, Ş. (2010). İlköğretim Türkçe Derslerinde Aktif Öğrenme Bağlamında Yaratıcı Metin Çalışmaları. Hasan
  • Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2). 29.12.2013 tarihinde http://journals.istanbul.edu.tr/tr/index.php/hayef/article/view/6874 adresinden erişilmiştir.
  • Göçer, A. (2010). Türkçe Öğretiminde Yazma Eğitimi. The Journal of International Social Research, 3 (12), 178-194.
  • Kalem, S. ve Fer, S. (2003). Aktif Öğrenme Modeliyle Oluşturulan Öğrenme Ortamının Öğrenme, Öğretme ve İletişim
  • Sürecine Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri (Educational Sciences Theory&Practise), 3 (2), 433-461. Karasar, N. (1999). Bilimsel araştırma yöntemi, Ankara:Nobel Yayınları.
  • Kavcar, C., Oğuzhan, F. ve Sever, S. (1997). Türkçe öğretimi. Ankara: Engin Yayınevi.
  • Kutluata, A.(2008). Bilişsel öğrenme kuramı ışığında Türkçe dersi hedeflerine uygun olarak kullanılabilecek yöntem ve teknikler. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • MEB,(2009). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (1-5.sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi.
  • Nas, R. (2003). Türkçe öğretimi. Bursa: Ezgi Kitabevi Yayınları.
  • Öz, F. (2001). Uygulamalı Türkçe öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Ünal, F.T. ve Yeğen, Ü. (2013). Türkçe öğretmenlerinin okuma yöntem tekniklerini ve araç gereçlerini kullanma durumları. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,8(4), 1351-1364.
  • Ünalan, Ş. (2001). Türkçe öğretimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Yangın, B. (2002). Kuramdan Uygulamaya Türkçe Öğretimi, Mersin: Dersal Yayıncılık.

Sınıf Öğretmenlerinin Türkçe Dersinde Kullandıkları Yöntem Ve Tekniklerin Aktif Eğitim Anlayışı Bakımından Değerlendirilmesi

Yıl 2014, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 11, 18.12.2014

Öz

Türkçe dersinin temel amaçlarından biri öğrenenleri her açıdan donanımlı hale getirmektir. Bu amaç gerçekleştirilmeye çalışılırken Türkçe dersinde yöntem ve teknik seçimi öğrencilerin seviyelerine hitap edebilmek amacıyla çeşitlendirilmelidir. Bu araştırmanın amacı, ilkokul kademesinde Türkçe dersi öğretiminde yöntem ve teknik kullanımına ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşlerini belirlemektir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2013-2014 eğitim-öğretim yılında, Malatya ili merkez ilçesi belediye sınırlarındaki ilkokullarda görev yapan seçkisiz biçimde ulaşılabilen 140 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Tarama yönteminin kullanıldığı araştırmada, veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen 36 maddelik anket kullanılmıştır.Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, soru-cevap, sesli okuma, metin tamamlama, metinlerle ilişkilendirme,dikte çalışması, sessiz okuma, katılımlı konuşma, işbirliğine dayalı öğretim, tartışma, beyin fırtınası, gösterip yaptırma,problem çözme, rol yapma, grup olarak yazma, drama, not alma, örnek olay, gözlem, özet çıkarma, eleştirel konuşma,eğitsel oyun ve güdümlü konuşma yöntemleri öğretmenlerce genellikle kullanılmakta; proje, düz anlatım ve ezberleme yöntemleri öğretmenlerce ara sıra kullanılmakta ve gezi yöntemi ise çok az kullanılmaktadır. Öğretmenlerin Türkçe dersi öğretiminde hem öğretmen merkezli yöntem ve teknikleri, hem de aktif öğrenme tekniklerini kullandıkları söylenebilir.

Kaynakça

  • Açıkgöz, K.Ü. (2002). Aktif öğrenme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
  • Akçadağ, T. (2010). Öğretmenlerin ilköğretim programındaki yöntem teknik ölçme ve değerlendirme konularına ilişkin eğitim ihtiyaçları. Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi.53, 29-50.
  • Arıcı, A.F. (2006). Türkçe öğretiminde kullanılan strateji-yöntem ve teknikler. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 7(1), 300-30
  • Arslan, A. (2009). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı ve Türkçe Öğretimi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler
  • Enstitüsü Dergisi, 13 (1), 143-154. Calp, M. (2005). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi (2. baskı). Konya: Eğitim Kitabevi.
  • Demirel, Ö. (2000). Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Dilidüzgün, Ş. (2010). İlköğretim Türkçe Derslerinde Aktif Öğrenme Bağlamında Yaratıcı Metin Çalışmaları. Hasan
  • Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2). 29.12.2013 tarihinde http://journals.istanbul.edu.tr/tr/index.php/hayef/article/view/6874 adresinden erişilmiştir.
  • Göçer, A. (2010). Türkçe Öğretiminde Yazma Eğitimi. The Journal of International Social Research, 3 (12), 178-194.
  • Kalem, S. ve Fer, S. (2003). Aktif Öğrenme Modeliyle Oluşturulan Öğrenme Ortamının Öğrenme, Öğretme ve İletişim
  • Sürecine Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri (Educational Sciences Theory&Practise), 3 (2), 433-461. Karasar, N. (1999). Bilimsel araştırma yöntemi, Ankara:Nobel Yayınları.
  • Kavcar, C., Oğuzhan, F. ve Sever, S. (1997). Türkçe öğretimi. Ankara: Engin Yayınevi.
  • Kutluata, A.(2008). Bilişsel öğrenme kuramı ışığında Türkçe dersi hedeflerine uygun olarak kullanılabilecek yöntem ve teknikler. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • MEB,(2009). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (1-5.sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi.
  • Nas, R. (2003). Türkçe öğretimi. Bursa: Ezgi Kitabevi Yayınları.
  • Öz, F. (2001). Uygulamalı Türkçe öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Ünal, F.T. ve Yeğen, Ü. (2013). Türkçe öğretmenlerinin okuma yöntem tekniklerini ve araç gereçlerini kullanma durumları. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,8(4), 1351-1364.
  • Ünalan, Ş. (2001). Türkçe öğretimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Yangın, B. (2002). Kuramdan Uygulamaya Türkçe Öğretimi, Mersin: Dersal Yayıncılık.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Okay Demir

Yasemin Ersöz

Yayımlanma Tarihi 18 Aralık 2014
Gönderilme Tarihi 18 Aralık 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Demir, O., & Ersöz, Y. (2014). Sınıf Öğretmenlerinin Türkçe Dersinde Kullandıkları Yöntem Ve Tekniklerin Aktif Eğitim Anlayışı Bakımından Değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1(1), 1-11.