Teachers’ Opinions on Organizational Ostracism

Yıl 2021, Cilt: 2 Sayı: 1, 14 - 31, 28.02.2021

Bahri Aydın Didem Çelik Yılmaz

Öz

The aim of this research is to examine the views of Turkish high school teachers about organizational ostracism. Case study and semi-structured interview form from qualitative research types were used in the research. 20 teachers determined by homogeneous sampling from purposeful sampling methods were included in the study. Data collected from volunteer teachers’ forms were analyzed by descriptive analysis technique. According to the results of the research, the majority of the participating teachers stated that they were excluded, and the participants who stated that they were not excluded witnessed the exclusion of other teachers. Teachers generally choose silence and acceptance in order to deal with this situation, stating that ostracism affects the psychology of the teacher, and this problem disrupts the school climate. School administrators should take necessary precautions for the development of healthy communication climate among the teachers. If there is a healthy communication culture in an organization, people feel themselves as a part of this culture and as a result ostracism may be lessened. If there is a healthy communication culture in an organization, people feel themselves as a part of this culture and as a result ostracism may be lessened.

Anahtar Kelimeler

Exclusion, Ostracism, Organizational ostracism, Teacher

Kaynakça

• Akın, A., Uysal, R., & Akın, Ü. (2016). Ergenler için ostrasizm (sosyal dışlanma) ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(2), 895-904.
• Altınkurt, Y. (2014). The relationship between school climate and teachers’ organizational silence behaviors. Anthropologist, 18(2), 289-297.
• Altunay, E., Oral, G., & Yalçınkaya, M. (2014). Eğitim kurumlarında mobbing uygulamalarına ilişkin nitel bir araştırma. Sakarya University Journal of Education, 4(1), 62-80.
• Bakioğlu, A., & Korumaz, M. (2014). Öğretmenlerin okulda yalnızlıklarının kariyer evrelerine göre incelenmesi. Eğitim Bilimleri Dergisi / Journal of Educational Sciences(39), 25-54.
• Bastian, B., & Haslam, N. (2010). Excluded from humanity: The dehumanizing effects of social ostracism. Journal of Experimental Social Psychology(46), 107–113.
• Baumeister, R. F., & Leary, M. R. (1995). The need to belong: desire for interpersonal attachments as a fundamental human motivation. Psychological Bulletin(117), 497-529. doi:10.1037/0033-2909.117.3.497
• Berkman, H. (2007). Social Exclusion and Violencein Latin America and the Caribbean . Washington, DC: Inter-American Development Bank Research Department .
• Büyükcebeci, A., & Deniz, M. E. (2017). Ergenlerde sosyal dışlanma, yalnızlık ve okul öznel iyi oluş: empatik eğilimin aracılık rolü. International Online Journal of Educational Sciences, 9(3), 723-737.
• Cemaloğlu, N. (2007). Örgütlerin kaçınılmaz sorunu: yıldırma. Bilig Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi(42), 111-126.
• Ceylan, A., & Şenyüz, P. B. (2003). Örgütsel destek algısı ve dahil olma-dışlanmama algısının örgütsel bağlılığa etkisi- sigorta sektöründe bir araştırma. Yönetim(44), 57-62.
• Çelikkaleli, Ö., & Tümtaş, M. S. (2017). Üniversite öğrencilerinde sosyal dışlanma ile saldırganlık arasındaki ılişkide sosyal yabancılaşmanin aracı rolü. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (43), 155-175.
• Çeliköz, N., & Türkan, A. (2017). Ortaöğretim 9. sınıf öğrencilerinin okulda dışlanmışlık düzeylerinin incelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36(2), 45-58.
• Erkutlu, H., & Chafra, J. (2016). Impact of behavioral integrity on workplace ostracism The moderating roles of narcissistic personality and psychological distance. Journal of Applied Research in Higher Education, 8(2), 222-237.
• Estévez, A. M., & Serlin, J. (2013). Organızatıonal ostracism as political game. Organızatıonal Ostracısm As Polıtıcal Game. Montreal: 29th EGOS Colloquium.
• Gerber, J., Chang, S.-H., & Reimel, H. (2017). Construct validity of Williams' ostracism needs threat scale. Personality and Individual Differences(115), 50-53.
• Grice, T. A., Gallois, C., Jones, E., Paulsen, N., & Callan, V. J. (2006). We do ıt, but they don't”: multiple categorizations and work team communication. Journal of Applied Communication Research, 34(4), 331-348. doi:10.1080/00909880600908591
• Halis, M., & Demirel, Y. (2016). Sosyal desteğin örgütsel soyutlama (dışlanma) üzerine etkisi. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi(11), 318-335.
• Karataşoğlu, S., & İslamoğlu, E. (2016). Gelir seviyesi ile sosyal dışlanma ilişkisi üzerine bir araştırma. Çalışma İilişkileri Dergisi, 7(1), 12-41.
• Kaya, A. G. (2012). Sosyal Dışlanmaya Verilen Tepkilerin Sosyal Karşılastırma Süreçleri Açısından İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Koşar, A. (2014). Örgüt Kültürü Ve Işyerinde Dişlanma Arasindaki Ilişkinin Mersin Üniversitesi'nde Çalişanlar Üzerinde Incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi. Mersin: Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kumral, T. (2017). İşyeri Nezaketsizliği Ve Örgütsel Sessizlik İlişkisinde Örgütsel Dışlanmanın Aracı Rolü, Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Mlika, Khelil, M. B., & Salem, N. H. (2017). Mlika, M., Khelil, M. B., & Organizational Ostracism: A Potential Framework in Order to Deal with It. Safety and Health at Work, 1-4. http://dx.doi.org/10.1016/j.shaw.2017.03.001 adresinden alındı
• Nacar, F. S., & Tümkaya, S. (2011). Sınıf öğretmenlerinin iletişim ve kişilerarası problem çözme becerilerinin incelenmesi. Elementary Education Online, 10(2), 493-511.
• Nasir, N., Khaliq, C. A., & Rehman, M. (2017). An empirical study on the resilience of emotionally intelligent teachers to ostracism and counterproductive work behaviors in context of the higher educational sector of Pakistan. GMJACS , 7(1), 130-139.
• Naz, S., Li, C., Khan, S., & Khan, H. S. (2017). Comparative analytical study of teachers’ personality type (a and b) to study the consequences of ostracism. IJSRSET, 3(5), 488-502.
• Robinson, S. L., O’Reilly, J., & Wang, W. (2013). Invisible at work: An Integrated model of workplace ostracism. Journal of Management, 39(1). doi:10.1177/0149206312466141
• Sheldon, K. M., Elliot, A. J., Kim, Y., & Kasser, T. (2001). What is satisfying about satisfying events? Testing 10 candidate psychological needs. Journal of Personality and Social Psychology, 80(2), 325-339.
• Silver, H. (2007). The process of social exclusion: The dynamics of an evolving concept. Cprc Chronic Poverty Research Centre Working Paper(95), 1-22.
• Sommer, K. L., Williams, K. D., Ciarocco, N. J., & Baumeister, R. F. (2001). When silence speaks louder than words: Explorations ınto the ıntrapsychic and ınterpersonal consequences of social ostracism. Basic and Applied Social Psychology, 23(4), 225-243.
• Tepeli, K., & Arı, R. (2011). Okul Öncesi Eğitim Öğretmeni Ve Öğretmen Adaylarının İletişim Ve Sosyal Becerilerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (26), 385-394.
• Williams, K. D. (1997). Social Ostracism. R. Kowalski (Dü.) içinde, Aversive Interpersonal Behaviors (s. 133-170). Springer, Boston: The Springer Series in Social/Clinical Psychology.
• Williams, K. D. (2001). Ostracism: The power of silence. New York: Guilford Press.
• Williams, K. D. (2007). Ostracism. Annual review of psychology(58), 425-452.
• Williams, K. D., & Nida, S. A. (2011). Ostracism: Consequences and Coping. Current Directions in Psychological Science, 20(2), 71-75.
• Williams, K. D., & Sommer, K. L. (1997). Social ostracism by coworkers: Does rejection lead to loafing or compensation? Personality and Social Psychology Bulletin, 23(7), 693-706.
• Williams, K. D., Cheung, C. K., & Choi, W. (2000). Cyberostracism: effects of being ignored over the Internet. Journal of personality and social psychology, 79(5), 748-762.